واژه ی ایران ،در فارسی میانه به صورت «اران» بوده که مشتق از صورت قدیمی آریانا ست.معنای اصلی این واژه «آزاده» یا «نجیب» می باشد و  ایرانیان و آریاییان هند،خود را به این نام می خواندند. در باختر زمین ،از سده های وسطی ،ایران را به نام هایی چون «پرس» و «پرشا» که برگرفته از لفظ یونانی و قسمتی از ایران (فارس)بود،می نامیدند. در سال  1314 ه.ش طبق تقاضای دولت ایران ،نام رسمی ایران به جای پرس  و پرشا برای کشور ما تثبیت شد.

نوشته های دیگران ()

نوشته های دیگران ()

ایران بام جهان 

«نگاه تاریخ ،عادلانه ترین پنجره به سوی روشن شدن حقیقت است.»

در آن دوران که تمدن های بزرگی چون یونان ،مصر و... به خدایانی چون بعل،شیوا ،هبل ،منات و  غیره روی می آوردندفنیاکان ما یکتاپرست و خداشناس بودند و تشنگان دانش را از اندیشه ی والای خویش سیراب می ساختند .تا آنجا که اوستا ،کتاب ارزشمند ایرانی ،به یونان منتقل شد و از برکت این کتاب افلاطون ها،سقراط ها و لقمان ها به وجود آمدند. در آن دوران ،اکتشافات و اختراعاتی همچون پیدایش آتش و استفاده از ان در پختن غذا ،کشف نخستین فلز ، بهره برداری از پارچه بافی و قالی بافی ،ساخت ابزار و ادوات جنگی ، رام و اهلی کردن جانوران و استفاده از پوست برای نوشتن (در 8500سال پیش)از جمله مواردی است که نخستین بار توسط ایرانیان اندیشمند به کار برده شد.

نوشته های دیگران ()

سلام ..........حالت خوبه حتما که تا اینجا اومدی .پس خدا رو شکر کن.

حتما می بینی که این اولین مطلبه، امروز هم روز تاسوعاست پس من می گم یا حسین (ع)شما هم اگه می تونی با حضور قلب از ته دلت_ ازته ته دلت بگو _اگه نمی تونی اصراری نیست.

منو دیدین دیگه حتما چه جوریا براتون نظر می دمشماهم همین طوری (حالا یکم ملایم تر هم می پذیریم)نظر بدین لطفا، البته بازم اصراری نیست.

فعلا اینو داشته باشین تا ببینم چی بنویسم واستون.

نوشته های دیگران ()